ترس از اینکه تویِ واقعی شبیه تویی نباشد که من در ذهنم ساخته و پرداخته ام باعث می شود دلم نخواهد ببینمت . دلم نخواهد نه .  بترسم دیگر ! با اینکه ورم کردگی قلب می گیرم و خیلی دلم میخواهد ببینمت که دیگر خودمان را استعاره ای از شب و روز ندانم که به هم نمی رسند اما موقعیتش که پیش می آید ، طفره می روم  . نمی شود در زندگی واقعی هم مثل فیلم ها   دنیا بشود مربعی یک در یک و ما هی در جاهای مختلف و خیلی غافلگیرانه با هم رو به رو شویم . نمی شود ؟؟ هان ؟؟

به هر حال من خیلی وقت ها شورش را در می آورم . چن وقتي ست چیزی ننوشته ام چون هر دفعه چیزی نوشته  ام متنی آغشته به شور در آوردگی بوده است و  از شدت بی نمکی اشکم را در می آورده . البته خیلی اهمیتی ندارد . نه که خیل عظیم مردم منتظر نوشته های من اند ! 

الان هم در کمال بی مزگی دلم تو را می خواهد . که بنا بر پیش فرض های من خیلی مثل حرص در آر ها خودخواه نیستی . که مجبور بشوم هی مراعات کنم و کنار بیایم . تو را هیچ وقت تحمل نمی کنم . تو را همیشه می خواهم ... 

 

یکشنبه ۱۳۹۲/۱۰/۱۵ 23:57 فرکانس ِ گاما